Fly4free.pl

W dniach 31. sierpnia - 15. września realizowaliśmy długo wyczekiwaną wycieczkę do Maroka.
Była to pierwsza nasza tego typu wyprawa. Poczytaliśmy trochę o tym co warto zobaczyć i gdzie warto zawitać. Bazując na uzyskanych informacjach zaczęliśmy przygotowywać naszą przyszłą trasę. Na jej zrealizowanie daliśmy sobie 14 dni.




Ponieważ ogólne informacje uzyskane z przewodników, czy artykułów tak na prawdę okazały się namiastką praktycznych wskazówek, wielokrotnie przed wyjazdem korzystałam z forum fly4free i w wielu kwestiach polegałam na Waszym doświadczeniu. W moi odczuciu na wyróżnienie zasługują przede wszystkim dwie relacje: AJAJ-a i pifka - stokrotne dzięki za wiele wartościowych rad! Na podstawie Waszych podróży tworzyliśmy naszą własną.

Wiem ile pytań rodzi się w głowie turysty laika przed tego typu wyprawą, dlatego chcąc choć trochę odwdzięczyć się za Waszą pomoc postanowiłam podziękować zamieszczając relację również z naszego wyjazdu. Mam nadzieję, że informację, które w niej zamieszczę ułatwią planowanie kolejnym podróżnikom, bo jak widzę sporo forumowiczów właśnie w Maroku planuje spełniać swoje najbliższe wakacyjne marzenia :) a tym co Maroko już zwiedzili odświeżę nieco wspomnienia :) Zapraszam do czytania.

Lot: Warszawa - Bruksela, Bruksela-Tanger (Ryanair)
Cena biletów 277zł/os.
Lot powrotny: Marrakesz-Madryt (nocleg w Madrycie), Madryt-Kraków (Ryanair)
Cena biletów: 480zł/os.
Można było znaleźć promocyjne bilety w niższej cenie, ale wiązałoby się to z koniecznością dostosowania się terminu wyjazdu oraz miejsc przylotu i odlotu, a w tej kwestii nie bardzo chcieliśmy cokolwiek zmieniać.

Dzień 1 - 31 sierpnia

O 18:20 wylądowaliśmy w Tangerze.

Auto wynajęliśmy przez pośrednika arguscarhire.com w fajnej cenie 3437 MAD z czego równowartość 615 MAD zapłaciliśmy kartą kredytową podczas rezerwacji, a pozostałe 2822 MAD na miejscu gotówką. W tej cenie były już uwzględnione koszty odbioru i oddania auta w innych lokalizacjach. Na karcie mieli zablokować 10 000 MAD, czyli ok. 4,500 złotych. (blokady nie zrobili :P)
Wiedzieliśmy, że na lotnisku nie ma biura Locationauto.ma (jak się okazało w arguscarhire.com dopiero po zakończeniu procesu rezerwacji i wpłaceniu zaliczki dowiadujesz się jaka firma faktycznie wypożycza ci auto). Uzyskaliśmy informację, że na lotnisku ktoś będzie na nas czekał. I faktycznie - zaraz po odprawie podszedł do nas tubylec i na migi dogadaliśmy się, że zaprowadzi nas do auta.

Chwilę później naszym oczom ukazał się Hyundai i10. Oczywiście nie ten najnowszy :P Poobijany i obdrapany z każdej możliwej strony. Z uszkodzonym zderzakiem. :D Trochę ścierpła nam skóra na myśl, że czymś takim mamy przejechać ok. 3000km. Ale cóż... Posprawdzaliśmy co trzeba i porobiliśmy kilka fotek, tak na wszelki na wypadek, (choć potem śmialiśmy się, że przy tak wielu rysach i tak nie byliby w stanie doszukać się jakiegoś nowego zadrapania. :D), zapakowaliśmy bagaże i pojechaliśmy na poszukiwania naszego pierwszego noclegu.









Nocleg w Tangerze znalazłam jeszcze będąc w Polsce. Skorzystałam ze znanej Wam pewnie promocji na Hotels.com. - korzystał kto mógł :D (hotele 3 gwiazdkowe można było zarezerwować za -30CAD$ mniej, 4gwiazdkowe - 40CAD$ mniej i 5gwiazdkowe - 50CAD$ mniej - złapałam wtedy 6 noclegów w świetniej cenie, odwołali mi tylko 1 - ten zwrotny)
Niestety zanim dotarliśmy do hotelu minęły 3 dłuuugie godziny. To był koszmar. Powiem szczerze, że pierwsze zderzenie z ich stylem jazdy było dość brutalne i kompletnie nas przerosło. Tam nie ma ABSOLUTNIE żadnych zasad ruchu drogowego. Na dwóch pasach jedzie 5 aut i 3 motory, a między nimi pomyka osiołek! Na rondach nie obowiązuje zasada pierwszeństwa przejazdu - jedzie ten, kogo zderzak jest bardziej wysunięty i kto ma mocniejsze nerwy. Nie byliśmy na to psychicznie przygotowani. ;) Dodatkowo GPS nie sczytał mapy Maroka więc kompletnie nie wiedzieliśmy gdzie się kierować. Pytaliśmy przechodniów, ale oczywiście kontakt utrudniony - wszyscy tylko po francusku, mało tego każdy pokazywał co innego. (Pod koniec wyjazdu dowiedzieliśmy się, że żaden Marokańczyk nie powie, że „nie wie”, jak nie wie, to z miną pokerzysty pokaże jakikolwiek kierunek :D to część ich kultury/stylu bycia :D no cóż - szkoda, że wtedy tego nie wiedzieliśmy :P)
Suma sumarum po baaardzo wyczerpujących poszukiwaniach dotarliśmy do Hotelu Ramada Encore Tanger - cena: C$56.62 i był to prawdopodobnie nasz najdroższy nocleg. Wyczerpani podróżą i nadmiarem wrażeń poszliśmy spać.

-- 18 Wrz 2014 17:46 --

Dzień 2 - 1 września

Jako, że Tanger nie przywitał nas zbyt gościnnie, postanowiliśmy czym prędzej z niego uciekać :) Postanowiliśmy również zaprzyjaźnić się z naszym autkiem - co jak co, ale tylko od jego „widzi mi się” zależał sukces naszej wyprawy ;) Postanowiliśmy nazwać go jakoś pieszczotliwie, co by nas to zbliżyło. Tak więc, już od drugiego dnia nasz ŻUCZEK dzielnie przemierzał kolejne kilometry.
Rano po wymeldowaniu z hotelu i szybkich zakupach w supermarkecie skierowaliśmy się od razu do pierwszego punktu na naszej trasie - Szafszawanu. A tam.... cudowna niebieska medyna, która zrobiła na mnie duże wrażenie.
































Spotkanie z pierwszymi kotami w Maroku :) Nie muszę chyba wspominać, że nie ostatnimi...? ;)




I nasz pierwszy sok pomarańczowy. Przepadliśmy... :D





-- 18 Wrz 2014 18:02 --

Na kolejny zarezerwowany już nocleg kierowaliśmy się do Fezu.
Po drodze jednak postanowiliśmy zahaczyć o Volubilis. Tego dnia mieliśmy istne piekiełko - ponad 35 stC.
























Wieczorem docieramy do Fez. Wiedzieliśmy, że nasz riad znajduje się na obrzeżach medyny, nie mieliśmy jednak jeszcze wtedy pojęcia czym charakteryzuje się medyna <lol2> :D Jak to w Maroku, tubylcy dość szybko zorientowali się, że mimo naszych najszczerszych chęci... błądzimy :P i tak oto nie wiadomo skąd pojawił się Mohamed. Twierdził, że wie gdzie znajduje się nasz riad i chętnie nas tam zaprowadzi, a że wzbudził nasze zaufanie (a w dalszej części naszej wspólnej przygody nawet naszą sympatię:)) skorzystaliśmy z jego pomocy. Za samo doprowadzenie nas pod drzwi riadu nie wziął ani dirhama (czego nigdy później już nie doświadczyliśmy). :D Umówiliśmy się za to, że następnego dnia za 200 MAD oprowadzi nas po Fezie i pokaże miejsca, do których nie trafilibyśmy, bądź do których nie moglibyśmy wejść jako turyści „bez opieki”.

Tymczasem sam riad, choć zupełnie niemożliwy do odnalezienia, nieoznaczony i usytuowany w jednej z najciaśniejszych uliczek medyny urzekł nas swoim niezwykle klimatycznym wnętrzem i przemiła obsługą.








Managerem Riadu Sunrise jest Ali, który blisko 10 lat mieszkał w Stanach na Florydzie i niedawno wrócił do swojego kraju. Nie musze chyba wspominać, że w końcu można było sie z kimś dogadać i podpytać o kilka rzeczy w jęz. ang. Dodatkowo bez jakiejkolwiek dopłaty dostaliśmy pokój o wyższym standardzie. Cena noclegu w Riad Sunrise - 375 MAD. (booking.com)

No i nasza pierwsza miętowa herbata w Maroku :) Nie była to miłość od pierwszego smakowania, jak w przypadku soku pomarańczowego, ale na chwilę obecną jest porównywalnie mocna ;)



Dzień 3 - 2 września

Dzień zaczęliśmy od leniwego śniadania i kawki na tarasie.









Z Mahomedem umówiliśmy się na godz. 11:00.
I przyszedł... o 12:30 :D Swoja drogą to niesamowite, jak Marokańczykom zupełnie inaczej płynie czas :))) Podczas naszej dwutygodniowej wyprawy wielokrotnie mieliśmy okazję przekonać się, że u nich 2-3 minuty prawie zawsze oznacza minut 15 bądź 20. Oni po prostu się nie śpieszą. Mają swój świat. Ciężko nam Europejczykom odnaleźć się w rzeczywistości, w której to, że się z kimś umawiasz wcale nie oznacza, że o umówionej godzinie się z nim spotkasz... :)
Choć z drugiej strony... może należałoby znaleźć jakiś złoty środek i też trochę zwolnić tempo...?

No, ale wracając do naszego Mohameda. Oczywiście byliśmy trochę źli - mieliśmy poczucie straty cennego czasu. Staraliśmy się go mądrze wykorzystać: w między czasie znaleźliśmy salon sieci komórkowej i kupiliśmy marokańską kartę do telefonu - cena 20 MAD za najmniejszy pakiet (Polecam! roaming w Maroku to szalony pomysł) oraz znaleźliśmy bank, w którym wymieniliśmy pieniądze.
Oczekiwanie na Mohameda i niepewność związana z tym, czy w ogóle przyjdzie nauczyła nas też, że jeśli kiedykolwiek później umawialiśmy się z kimkolwiek, zawsze wymienialiśmy się numerami telefonu, żeby w razie problemów z dotarciem na miejsce mieć kontakt.

Półtora godzinne spóźnienie niezbyt dobrze wpłynęło na nasze poczucie pewności co do tego, czy nasz przewodnik traktuje nas poważnie, ale od tego momentu było już tylko lepiej i ostatecznie Mohamed odkupił wszystkie swoje winy. :) Ponieważ dzięki jego uprzejmości mieliśmy możliwość poznania codziennego życia Marokańczyków, chcieliśmy z niej skorzystać do maksimum, dlatego też świadomie odpuściliśmy typowe atrakcje Fezu, o których mowa w przewodnikach. Nie widzieliśmy Medresy Bu Inania, ani Meczetu Karaouiyne. Mohamed zaprowadził nas za to do wielu mieszkańców Fezu i pokazał nam jak żyją i jak pracują.





























-- 19 Wrz 2014 17:29 --

Fez słynie z manufaktury. Mozolnie wykonane towary mają swoją cenę, ale i rzucającą się w oczy jakość.
Pan tkający jedwab - na 3 metry tkaniny to miesiąc jego pracy:




Skórzane babusze:








Ręcznie żłobiony blat stolika:




Fach w Fezie przekazywany jest z pokolenia na pokolenie. Już 5-6 latki stawiają swoje pierwsze kroki w rodzinnych pracowniach. Tu np. ręcznie wyrabiane ażurowe lampy.




Byliśmy też oczywiście w warsztacie zajmującym się ceramiką i garncarstwem. Na miejscu poznaliśmy proces wyrabiania, formowania, malowania i wypalania ceramiki oraz proces powstawania pięknych mozaikowych fontann.



















Garbarnia - to zdjęcie w swojej kolekcji ma chyba każdy :)




I szkoła koraniczna:









Jeszcze w Polsce wielokrotnie czytaliśmy o medynie w Fezie. Wiedzieliśmy, że jest plątaniną 9 i pół tysiąca uliczek miejscami tak wąskich, że na pewno byli tam i tacy, którzy mieli rzeczywisty problem ze swobodnym poruszaniem ;) rozważaliśmy jednak próbę podjęcia wyzwania i samodzielnego zwiedzania medyny. Z perspektywy czasu uważam, że w sytuacji, kiedy na Fez możecie poświęcić 1-1,5 dnia tego typu pomysły są niezbyt trafione ;)
Z dwóch powodów: po pierwsze - Fez jest niezwykle urokliwym i unikalnym miejscem, wartym każdej minuty - wg nas szkoda je marnować na zabawę w „chodzenie bez celu”. Na miejscu nie znajdziecie niestety nigdzie planu Fas al-Bali, a mapki rozdawane w hotelach są niedokładne.





















-- 19 Wrz 2014 18:10 --